- νοατός
- νοατός, -ή, -όν (Α)(δωρ. τ.) βλ. νοητός.
Dictionary of Greek. 2013.
νοατός
Look at other dictionaries:
νοητός — ή, ό (ΑΜ νοητός, ή, όν, Α δωρ. τ. νοατός, ή, όν [νοώ] αυτός που μπορεί να νοηθεί, να γίνει καταληπτός με τον νου, ο προσιτός στη διάνοια νεοελλ. 1. κατανοητός 2. αυτός που υπάρχει μόνο στον νου, ιδεατός, νοερός, σε αντιδιαστολή, προς τον αισθητό … Dictionary of Greek
